СЕ НАОПАКУ

Се што може да се направи наопаку, обратно, со главата надоле а нозете угоре, се направи во мојата држава Македонија.

Додека другите градат иднина, ние упорно го градиме минатото. Во литературата, во науката, во именувањето на просторот, во урбаните решенија. Европските градови се такмичат во конкуренцијата за најзелен град, најеколошки град, град за граѓаните, а ние… Ние не сме во таа конкуренција. Ние играме сосема друга игра. Ние се обидуваме да изградиме град на минатотот, град кој можел да биде изграден пред 500 години, ам не бил изграден. Град изграден по стандардите и вредностите кои важеле и имале значење пред 500 години. Град за владеачите, а не за граѓаните.  Во ваквиот град не се важни потребите и желбите на граѓаните. Важно е себеоспоменичувањето на владеачите. Градоначалникот на општина Центар Тодоровиќ, дуриi  ни кажа во лице дека во моментот кога дошол на власт тој може што сака да прави со парите собрани од граѓаните бидејки тие веќе не се нивни туку на власта (или, на Тодоровиќ лично).

Наопаку е поставена кадровската политика, па сите кецароши, понављачи, луѓе со ограничени интелектуални способности и лuѓе со многу мали знаења и никакви вештини, стануваат раководен кадар кој одредува што ќе прават оние одличните, паметните, со знаење и умеење, знаете, оние што знаат да читаат и да пишуваат. Во извртената кадровска политика неискусните, тукушто излезените од клупа (или уште со двете нозе заглавени во клупите), оние кои треба да видат како изгледа напишаното во книгите во пракса и да стекнат првични вештини, се тие кои одлучуваат, а постарите, искусните, тие што виделе и дознале ги извршуваат одлуките на првите без можност да влијаат на нив.

Наопаку е поставено разбирањето на демократијата. Наместо за промените да се разговара и преговара, наместо тие да бидат резултат на комплексна комуникација на сите заинтересирани страни, тие се обзнануваат, а потоа се гасат конфликтните ситуации кои ги создале.

Наопаку е поставено прашањето за јазикот. Наместо тој да се третира како орадие на успехот во светот на комуникациите и наместо родителите да бараат нивните деца да учат се што може да се научи, а што би им помогнало за подобар старт и успех во животот, кај нас се води жестока борба децата да научат помалку, да ги затвориме во гета, да ги изолираме и да ги направиме неспособни да комуницираат со оние околу себе на наједноставен можен начин.Вавилонската кула ја срушиле боговите за да не може луѓето да допрат до нив и им го одзеле заедничкиот јазик за да не може да ги загрозат во иднина. Во Македонија политичките партии им ја одземаат на идните генерации можноста да се договорат и да се разеберат.

Наопаку е поставено се што е Уставно одредено. Дури и она, дека основна улога на Претседателот на државата е да ја претставува државата во меѓународните релации, а основна улога на Премиерот и Владата е да се грижат за спроведување на законите. Во Македонија Премиерот се занимава со надворешната политика, а Претседателот со политиката на месните заедници.

Наопаку може да биде смешно, и забавно и интересно,. Наопаку никако не може да биде функционално и ефикасно и продуктивно.

Наопаку станува глупост, кога едно нешто се повторува одново и одново, а се очекува да се добие поинаков резултат.